راه كارهايي كه راه اندازي و بهره برداري از يك مركز داده ها را امكان پذير مي سازند، فرايندهاي پيچيده اي را نيز به همراه دارند. يك مركز داده اي، متشكل از اجزائي است كه سازندگان مختلف و محصولات متنوع سخت افزاري و نرم افزاري در آن دخالت دارند. اين اجزاء مختلف نياز دارند كه در كنار يكديگر به درستي پيكره بندي گردنند تا بتوانند بصورت واحد و كامل با يكديگر كار نمايند. اين اجزاء كه متشكل از تجهيزات شبكه، سرويس دهنده ها، تجهيزات ذخيره سازي و غيره هستند، هر يك بطور بالقوه، داراي پيكره بنديهاي معتبر و صحيحي هستند وليكن تنها تعداد معدودي از پيكره بنديها منجر به ايجاد يك سيستم كاري يكپارچه و قابل اعتماد مي گردند. به خدمت گرفتن يكي از پيكره بنديهايي كه به واقع كارآمد باشد، تنها به كمك يك مشاور و مجري كارآزموده و با هزينه اي نسبتاٌ بالا امكان پذير است.

در علم کامپیوتر، مجازی‌سازی (Virtualization) به ساخت نمونه مجازی (غیر واقعی) از مواردی مثل پلتفرم سخت‌افزاری، سیستم عامل، وسایل ذخیره سازی و یا منابع شبکه، گفته می‌شود.

مجازی سازی از یک نوع تفکر عمیق و اجرا کردن هر آنچه که در فکر و ذهن می‌گذرد و نهایتا بدون وجود خارجی پیاده سازی می‌گردد. در علم کامپیوتر استفاده از تکنولوژی مجازی سازی باعث رشد و پیشرفت بسیار گشته است. پیاده سازی دستگاه‌های سخت افزاری بصورت مجازی اما با همان عملکرد مزایای بسیاری را برای ما به ارمغان آورده است.