بررسی تاثیر مرکز داده نرم ‌افزاری بر بهینه‌سازی انرژی در مراکز داده

تصویر شاخص مقاله "بررسی تاثیر مرکز داده نرم ‌افزاری بر بهینه‌سازی انرژی در مراکز داده" دژپاد

در دنیای همیشه در حال توسعه‌ی فناوری، ظهور مرکز داده نرم ‌افزاری ، تحولی در بهینه‌سازی انرژی مراکز داده ایجاد کرده است. این رویکرد نوآورانه در مدیریت مرکز داده وسیله‌ای شده تا با آن، شیوه‌ی عملکرد مراکز داده از وضع کنونی تغییر کند و به سمت بهبود در بهینه‌سازی انرژی برود.

مفهوم مرکز داده نرم افزاری (SDDC)

مفهوم اصلی مرکز داده نرم افزاری (SDDC) حول ایده‌ی مجازی‌سازی (Virtualizing) تمام عناصر زیرساخت (Infrastructure) مرکز داده شامل سرورها، ذخیره‌ساز و شبکه می‌چرخد؛ از همین‌رو نسبت به مدل‌های سنتی مراکز داده که بسیار متکی به سخت‌افزار است، تحولی قابل توجه کرده. دلایل تغییر مراکز داده به سمت SDDCها، عمدتا افزایش تقاضا برای راه‌حل‌های انعطاف‌پذیرتر (Flexible)، مقیاس‌پذیرتر (Scalable) و بهینه‌تر در مصرف انرژی (Energy-efficient) بوده است.

تاثیر مرکز داده نرم ‌افزاری بر بهینه‌سازی انرژی در مراکز داده

یکی از تاثیرات بارز مرکز داده نرم ‌افزاری (SDDC) بر بهینه‌سازی انرژی مرکز داده، کاهش استفاده از سخت‌افزار است. در واقع SDDCها با مجازی‌سازی سرورها، ذخیره‌ساز و شبکه، نیاز به تعدد دستگاه‌های فیزیکی را از بین می‌برد. این موضوع نه تنها میزان فضای عملیاتی مورد نیاز مرکز داده را کاهش می‌دهد، بلکه به شکل قابل توجهی، میزان مصرف انرژی لازم برای تغذیه‌ی دستگاه‌ها و همچنین خنک‌کردن آنها را کم می‌کند.

علاوه بر این، مرکز داده نرم ‌افزاری (SDDC) به شکل دقیق‌تری (نسبت به  مدل‌های سنتی) تخصیص منابع (Resource Allocation) را کنترل می‌کند. در مراکز داده سنتی، منابع معمولا بیش از نیاز (Over-provisioned) تامین می‌شود؛ تا این اطمنیان را ایجاد کند که در اوج تقاضا نیز می‌تواند پاسخگو باشد. همین مساله هدررفت انرژی را بالا می‌برد. اما SDDC به شکل پویا می‌تواند تقاضا را بر اساس نیاز واقعی و در زمان صحیح، تشخیص دهد؛ در نتیجه از هدررفتن انرژی جلوگیری می‌کند و باعث مصرف بهینه منابع می‌شود.

قابلیت خودکارسازی بسیاری از جنبه‌های مدیریت مرکز داده، یکی دیگر از مزایای کلیدی SDDC از نظر بهینه‌سازی انرژی است. خودکارسازی، مداخله‌ی دستی را کاهش می‌دهد، پس نه تنها در زمان و میزان تلاش (برای انجام کارها) صرفه‌جویی می‌کند، بلکه باعث بهینه‌سازی مصرف انرژی نیز می‌شود. مثلا، مدیریت خودکار انرژی می‌تواند بر اساس الگوی حجم کاری (Workload patterns)، انرژی مصرفی را بهینه کند و کارایی انرژی مرکز داده را افزایش دهد.

با قبول مرکز داده‌ نرم‌افزاری به‌کارگیری سخت‌افزارهای با مصرف بهینه‌ی انرژی نیز گسترش می‌یابد. در واقع برای انتقال مراکز داده به مراکز داده نرم‌ افزاری، سرمایه‌گذاری باید روی سخت‌افزارهایی باشد که مجازی‌سازی را حمایت می‌کند، که این سخت‌افزارها در مصرف انرژی بهینه‌تر عمل می‌کند. این موضوع به طور کلی عملکرد(کارایی) مرکز داده را بهبود می‌دهد، و همچنین به صرفه‌جویی در انرژی نیز کمک می‌کند.

با وجود اینکه مزایای SDDC برای بهینه‌سازی انرژی مرکز داده واضح است، نباید از این نکته غافل شد که پیاده‌سازی این فناوری بدون چالش هم نیست. انتقال به یک مدل تعریف‌شده توسط نرم‌افزار، نیاز به سرمایه‌گذاری در زمینه‌های مالی، زمانی و تخصصی دارد. با این حال، در  بلند‌مدت، مزایای حاصل از صرفه‌جویی در انرژی و بهره‌وری در عملیات، این سرمایه‌گذاری را ارزشمند می‌کند.

نهایتا اینکه، ظهور مراکز داده نرم‌افزاری ، تأثیر عمیقی بر بهره‌وری انرژی مراکز داده داشته است. SDDC با کاهش وابستگی به سخت‌افزار، تخصیص منابع به صورت دقیق‌تر، خودکارسازی و ترویج استفاده از سخت‌افزار با مصرف بهینه‌ی انرژی، راه‌حلی امیدوارکننده در راستای افزایش تقاضا برای استفاده از مرکز داده با بهره‌وری انرژی است. از آنجایی که (هرروزه) سازمان‌های بیشتری مزایای این فناوری را تشخیص می‌دهند، پذیرش SDDC افزایش می‌یابد و باعث بهبود بیشتر در بهره‌وری انرژی مرکز داده می‌شود.

 

ارسال پیام

پیمایش به بالا