چالش TI سنتی؛ دانستن زیاد، دید کم

بسیاری از سازمان‌ها سال‌هاست با مدل سنتی هوش تهدید کار کرده‌اند؛ روشی که خروجی‌ آن معمولاً گزارش، فایل IOC، هشدار پراکنده یا دیتا خام است.

طبق گزارش ENISA ، بیش از ۶۰٪ حملات سایبری از فیشینگ آغاز می‌شوند و تقریباً ۲۱٪ با سوءاستفاده از آسیب‌پذیری‌های شناخته‌شده هستند.

همچنین گزارشات جهانی نشان می‌دهند که بسیاری از نفوذها با استفاده از دسترسی‌های قانونی یا معتبر انجام شده‌اند. این آمارها هشدار می‌دهند که بسیاری از تهدیدات اولیه، بسیار شبیه رفتار روزمره شبکه به نظر می‌رسند.

بنابراین TI سنتی که تمرکز بر فهرست IP، دامنه و هشدارهای سطح پایین دارد، اغلب کمک می‌کند «اطلاعات بیشتری بدانیم»، اما نه لزوماً «به‌موقع ببینیم» و «به‌موقع عمل کنیم».

هوش تهدید نسل جدید؛ سامانه‌ای که پیش از مهاجم عمل می‌کند

هوش تهدید نسل جدید تنها یک ابزار تحلیل نیست؛ بلکه یک سامانه زنده است که با ترکیب داده‌ها از منابع مختلف، نشانه‌های اولیه حمله را پیش از اجرا شناسایی می‌کند.

۱) دید چندلایه و چندمنبعی

تهدیدات امروز از لایه‌های مختلف شکل می‌گیرند:

• فضای عمومی وب
• دارک‌وب و انجمن‌های مخفی
• کانال‌ها و مجراهای بسته
• منابع OSINT و داده‌های باز
• لاگ‌ها و داده‌های داخلی سازمان
• الگوهای رفتاری مهاجمان در طول زمان

یک پلتفرم TI آماده باید بتواند این لایه‌ها را با هم تلفیق کند و یک تصویر یکپارچه از وضعیت تهدید ارائه دهد — نه فقط یک ابزار جداگانه.

۲) TI عملیاتی؛ از داده تا اقدام

در یک ساختار امنِ بالغ، TI باید بتواند:

• هشدارهای قابل‌اقدام برای SOC تولید کند
• با SIEM یکپارچه شود و رویدادهای داخلی را غنی‌تر کند
• به EDR کمک کند تا رفتارهای مشکوک را بهتر شناسایی کند
• در Takedown دامنه‌ها یا صفحات فیشینگ نقش مستقیم داشته باشد
• تهدیدات را براساس ریسک واقعی سازمان اولویت‌بندی کند

در این مدل، TI فقط تحلیل نمی‌کند؛ بلکه تصمیم و اقدام هدایت می‌شود.

۳) گزارش‌پذیر برای مدیران

TI نباید فقط برای کارشناسان SOC باشد؛ بلکه باید برای مدیران ارشد نیز تصویر دقیق ریسک را قابل فهم کند:

• کدام دارایی‌ها در معرض خطرند
• کدام تهدیدها اولویت دارند
• چه تصمیم‌هایی باید در کوتاه‌مدت گرفته شوند

یکی از ارزش‌های کلیدی هوش تهدید نسل جدید، توانایی ترجمه پیچیدگی فنی به گزارش‌هایی قابل فهم و مستند برای مدیران است.

TI عملیاتی؛ جایی که امنیت به اقدام تبدیل می‌شود

یک سیستم TI زمانی ارزش واقعی ایجاد می‌کند که بتواند:

• سطح حمله بیرونی و دارایی‌های حساس را به‌صورت مداوم پایش کند
• نشتی‌های احتمالی و افشاهای داده را سریع شناسایی کند
• فعالیت‌های مشکوک مرتبط با برند یا سرویس را رصد کند
• صفحات فیشینگ و دامنه جعلی را پیش از خسارت مسدود کند
• تهدیدات را براساس ریسک واقعی نمره‌گذاری و اولویت‌بندی کند
• برای SOC هشدارهایی تولید کند که واقعی و قابل اجرا باشند

در این سطح، TI تبدیل به زیرساخت تصمیم‌گیری امنیتی می‌شود، فاصله میان «دیدن» و «اقدام» را به کمترین زمان ممکن کاهش می‌دهد.